วันเสาร์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ตราสัญลักษณ์ของมหาลัยธรรมศาสตร์




























คณะที่ชอบ ศิลปศาสตร์


คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เป็นส่วนราชการไทยระดับคณะวิชา สังกัดมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กระทรวงศึกษาธิการ โดยก่อตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2504 มีภารกิจเบื้องต้นในการจัดการเรียนการสอนวิชาพื้นฐานให้แก่นักศึกษาทุกคณะในมหาวิทยาลัยก่อนจะเลือกเข้าศึกษาแขวงวิชาเฉพาะด้านสำหรับคณะตน
คณะศิลปศาสตร์ได้จัดตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2504 ตาม พระราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 78 ตอนที่ 106 วันที่ 19 ธันวาคม 2504 โดยให้เหตุผลในการประกาศในราชกิจจานุเบกษาว่า "เพื่อให้นักศึกษาชั้นปริญญาตรีมีความรู้ภาษาต่างประเทศและความรู้ทั่วไปในด้านวิทยาศาสตร์ สังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ให้สูงเพียงพอก่อนที่จะเข้าศึกษาแขนงวิชาเฉพาะด้าน ซึ่งจัดสอนอยู่ในคณะต่างๆ ในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์" ( ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 78 ตอนที่ 106 วันที่ 19 ธันวาคม 2504 )
การจัดตั้งคณะศิลปศาสตร์ในครั้งนั้นมีจุดมุ่งหมาย 2 ประการคือ
1.เพื่อจัดสอนวิชาความรู้พื้นฐานทั่วไปทางสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์และวิทยาศาสตร์แก่นักศึกษาชั้นปริญญาตรีทุกคนของมหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ เพื่อให้ผู้สำเร็จการศึกษามีความรู้ความเข้าใจอย่างกว้างขวางในสภาพแวดล้อม ทางธรรมชาติและสังคม ตลอดจนมีความเข้าใจในเรื่องจิตใจมนุษย์ เห็นความต่อเนื่องของวิทยาการแขนงต่างๆ ซึ่งก่อให้เกิดวิจารณาญาณอันดี สามารถนำความรู้เฉพาะด้านในแขนงที่ตนศึกษาไปใช้ให้เกิดประโยชน์แก่สังคมให้ ดียิ่งขึ้น
2.เพื่อเปิดสอนจนถึงระดับปริญญาสาขาต่างๆทางด้านมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และวิทยาศาสตร์ ที่ยังมิได้มีการจัดสอนในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ หรือที่มีการจัดสอนแล้วแต่ยังไม่ถึงขึ้นประสาทปริญญา
ฟฟฟฟฟจึงอาจกล่าวได้ว่าคณะศิลปศาสตร์มีปรัชญาการกำเนิดจากหลักสูตรวิชาพื้นฐานทั่วไป และเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ดังกล่าว คณะศิลปศาสตร์ได้เริ่มจัดการเรียนการสอนในปี พ.ศ. 2505 โดยกำหนดให้นักศึกษาที่เข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ทุกคนต้องศึกษาในคณะศิลปศาสตร์ ก่อนใน 2 ปีแรก โดยศึกษาวิชาพื้นฐานทั่วไป ซึ่งประกอบด้วยหมวดวิชาวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และภาษาต่างประเทศ ก่อนเข้าศึกษาในแขนงวิชาเฉพาะด้านในชั้นปีที่ 3 ซึ่งจัดสอนอยู่ในคณะต่างๆ ในขณะนั้นคือ แขนงวิชานิติศาสตร์ พาณิชยศาสตร์และบัญชี รัฐศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ สังคมสงเคราะห์ศาสตร์ ฟฟฟฟฟนอกจากการเปิดสอนหลักสูตรวิชาพื้นฐานทั่วไปในปี พ.ศ. 2505 แล้วคณะศิลปศาสตร์ยังได้ปิดสอนระดับปริญญาตรีโดยได้ผลิตบัณฑิตรุ่นแรกของคณะศิลปศาสตร์ในปี พ.ศ. 2508 จำนวน 71 คน จากสาขาวิชาต่างๆ ดังนี้
1. สาขาคณิตศาสตร์ 2. สาขาบรรณารักษศาสตร์ 3. สาขาวิชาประวัติศาสตร์ 4. สาขาวิชาภาษาศาสตร์ 5. สาขาวิชาสถิติ
aaaaaต่อมา คณะศิลปศาสตร์ได้มีการเปิดสอนระดับปริญญาตรีสาขาวิชาต่างๆเพิ่มขึ้นตามลำดับดังนี้
สาขาวิชา
ปีที่เปิดสอน 1. จิตวิทยา 2507 2. ภาษาและวรรณคดีอังกฤษ 2509 3. ภาษาอังกฤษ 2513 4. ภาษาญี่ปุ่น 2514 5. ปรัชญา 2514 6. ภูมิศาสตร์ 2514 7. ภาษาเยอรมัน 2514 8. ภาษาฝรั่งเศส 2514 9. ภาษาไทย 2515 10. ภาษาจีน 2515 11. ภาษารัสเซีย 2518 12. การละคอน ปัจจุบันสาขาวิชาการละคอนได้โอนไปอยู่ในความรับผิดชอบของ โครงการจัดตั้งคณะศิลปกรรมศาสตร ์ 13. ศาสนา 2525
อนึ่ง คณะศิลปศาสตร์ยังได้เปิดสอนวิชาวิทยาศาสตร์เป็นวิชาเลือก และในปี พ.ศ. 2529 สาขาวิชาคณิตศาสตร์ สาขาวิชาสถิติ และสาขาวิชาวิทยาศาสตร์ได้โอนไปสังกัดคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีและดำเนิน การเรียนการสอน ณ ศูนย์รังสิต
สำหรับในระดับบัณฑิตศึกษานั้น คณะศิลปศาสตร์ได้เปิดสอนครั้งแรกในปี พ.ศ. 2527 จำนวน 2 หลักสูตร คือ 1.หลักสูตรปริญญาโทสาขาวิชาภาษาศาสตร์ (ภาษาไทย) 2.สาขาวิชาประวัติศาสตร์ และต่อมาได้มีการเปิดสอนในระดับบัณฑิตศึกษาเพิ่มขึ้นดังนี้
สาขาวิชา
ปี่ที่เปิดสอน 1. บรรณารักษศาสตร์และสารนิเทศศาสตร์ 2529 2. จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ ในปี 2543 ได้ปรับเปลี่ยนเป็นโครงการพิเศษ (เลี้ยงตัวเอง) 2532 3. ประกาศนียบัตรบัณฑิตทางการแปล ภาษาไทยและภาษาอังกฤษ 2532 4. ประกาศนียบัตรบัณฑิตการแปลภาษาไทยและภาษาฝรั่งเศส ( ปัจจุบันได้ปิดหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิตทางการแปลภาษาไทยและ ภาษาฝรั่งเศสและเปิดสอนหลักสูตรปริญญาโท สาขาวิชาการแปลภาษาฝรั่งเศส-ไทยแทน ตั้งแต่ปีการศึกษา 2536 ) 2532 5. ฝรั่งเศสศึกษา 2536 6. จิตวิทยาการปรึกษา 2539 7. ญี่ปุ่นศึกษา 2540 8. พุทธศาสนศึกษา 2540 9. ภาษาไทย 2543 10. ภาษาและวรรณคดีอังกฤษ 2543
สาขาวิชา
ปัจจุบันคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มีการสอนหลากหลายสาขาวิชา ประกอบไปด้วย 14 สาขาวิชา 4 โครงการพิเศษ ดังนี้ หลักสูตรปริญญาตรี
กลุ่ม
วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ สถิติ จิตวิทยา ภูมิศาสตร์ (ปัจจุบันมีสอนเฉพาะภูมิศาสตร์ และจิตวิทยา)
กลุ่มภาษา ได้แก่
ภาษาศาสตร์ ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศส ภาษาจีน ภาษาญี่ปุ่น ภาษาเยอรมัน ภาษารัสเซีย และภาษาและวรรณคดีอังกฤษ
สาขา
ปรัชญาและศาสนา
สาขา
ประวัติศาสตร์
สาขา
บรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์
โครงการ
อังกฤษและอเมริกันศึกษา หลักสูตรนานาชาติ (British & American Studies)
โครงการ
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา
โครงการ
รัสเซียศึกษา
โครงการภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารธุรกิจ หลักสูตรนานาชาติ
(Business English Communication) หรือ BEC
หลักสูตรสาขาวิชาโทศาสนา ภาควิชาปรัชญา
หลักสูตรสาขาวิชาโทสเปนและละตินอเมริกันศึกษา ภาควิชาประวัติศาสตร์
หลักสูตรปริญญาโทใน 12 สาขาวิชาคือ
1. สาขาวิชาภาษาไทย
2. สาขาวิชภาษาและวรรณคดีอังกฤษ
3. สาขาวิชาฝรั่งเศสศึกษา
4. สาขาวิชาการแปลภาษาฝรั่งเศส-ไทย
5. สาขาวิชาญี่ปุ่นศึกษา
6. สาขาวิชาประวัติศาสตร์
7. สาขาวิชาจิตวิทยาการปรึกษา
8. สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์กร
9. สาขาวิชาภาษาศาสตร์เพื่อการสื่อสาร
10. สาขาวิชาพุทธศาสนศึกษา
11. สาขาวิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์
12. สาขาวิชาการแปลภาษาอังกฤษ-ไทย
หลักสูตรปริญญาเอกใน 1 สาขาวิชาคือ
1. สาขาวิชาภาษาศาสตร์
คณะศิลปศาสตร์แบ่งกลุ่มนักศึกษาหรือที่เรียกว่า"โต๊ะ"ออกเป็น 6 กลุ่ม ตามสัญลักษณ์ของคณะศิลปศาสตร์ ดังนี้ 1. จิ๊งหน่อง 2. ลานโพธิ์ 3. สวนศิลป์ 4. จอว์ 5. ลายสือ 6. น้ำพุ เพื่อสะดวกในการให้คำแนะนำหรือให้ปรึกษา การทำกิจกรรมก่อให้เกิดความคุ้นเคยสนิทสนมกลมเกลียวกันระหว่าง"เพื่อนใหม่" ซึ่งเป็นอุดมการณ์ของมหาวิทยาลัยที่ผู้ที่เข้ามาศึกษา ณ มหาวิทยาลัยแห่งนี้มีความเท่าเทียมกัน ไม่มีรุ่นพี่รุ่นน้อง เราคือเพื่อนกัน


พ่อและแม่อยากให้เรียนคณะนี้มากๆเพราะข้าพเจ้าชอบเรียนภาษาและที่เรียนอยู่ก็เรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่วิชานี้มันก็ไม่ยากไม่ง่ายมันต้องอยู่ที่ความตั้งใจของแต่ละบุคคล








































วันเสาร์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ชอบที่สุด^^

ช๊อบ ชอบ แมนยูที่สุด




















































ประวัติ แมนยู
ประวัติ ก่อตั้ง : 1878 สโมสรอาชีพ : 1885 ชื่อเดิม : 1878-1880 นิวตัน ฮีธ แอลวายอาร์ 1880-1902 นิวตัน ฮีธ ชื่อเล่น : The Red Devils สนาม : โอลด์ แทรฟฟอร์ด สนามเดิม : 1880-1893 นอร์ธ โร้ด, มอนซอลล์ 1893-1910 แบงค์ สตรีท, เคลย์ตัน 1910-1941 โอล์ด แทรฟฟอร์ด 1941-1949 เมน โร้ด ความจุสนาม : 76,000 ขนาดสนามแข่ง : 116 หลา x 76 หลา ผู้ชมสูงสุด : 75,828 v ลิเวอร์พูล, พรีเมียร์ชิพ, 22 ตุลาคม 2006นักเตะที่ซื้อด้วยค่าตัวสูงสุด : 30 ล้านปอนด์, ริโอ เฟอร์ดินานด์, ลีดส์, กรกฎาคม 2002นักเตะที่ขายด้วยค่าตัวสูงสุด : 25 ล้านปอนด์, เดวิด เบ็คแฮม, เรอัล มาดริด, กรกฎาคม 2003 ดาวซัลโวสูงสุดในลีก : เดนนิส ไวโอเล็ต 32 ประตู, ดิวิชั่น 1, 1959-60 ข้อมูลเบื้องต้น แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดอาจจะเป็นทีมที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของอังกฤษ พวกเขาก่อตั้งขึ้นในปี 1878 ในฐานะทีมนิวตัน ฮีธและได้รับเลือกให้เข้าไปเล่นในดิวิชั่น 1 เมื่อปี 1892 ช่วงยุคก่อสงครามโลกพวกเขานำแชมป์เข้าสู่โอลด์ แทรฟฟอร์ดได้สองครั้ง และได้แชมป์เอฟเอคัพในปี 1909 แต่หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง พวกเขาประสบความสำเร็จยิ่งขึ้นกว่าเดิมมากภายใต้การคุมทีมของผู้จัดการทีมสองคน คนแรกคือเซอร์แมตต์ บัสบี้ ซึ่งเข้ามารับตำแหน่งในปี 1945 และนำทีมคว้าแชมป์ลีกได้ 5 สมัยและแชมป์เอฟเอคัพ 2 สมัย โศกนาฏกรรมเกิดขึ้นกับแมนฯยูฯในปี 1958 เมื่อทีมพลังหนุ่มของพวกเขาซึ่งเป็นที่รู้จักในฉายา “บัสบี้เบบส์” ประสบเคราะห์กรรมจากอุบัติเหตุเครื่องบินตกที่มิวนิคในระหว่างเดินทางกลับจากการแข่งขันฟุตบอลยูโรเปี้ยนคัพที่เบลเกรด บัสบี้เองก็เกือบจะเสียชีวิตไปในเหตุการณ์ที่น่าเศร้าครั้งนี้ และทีมของเขา ซึ่งดูเหมือนจะผูกขาดความยิ่งใหญ่ในฟุตบอลอังกฤษได้ต่อไปอีกหลายปี ก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปอย่างไรก็ตาม 10 ปีหลังจากนั้นเขาก็นำทีมใหม่ที่ประกอบด้วยนักเตะผู้ยิ่งใหญ่อย่างบ๊อบบี้ ชาร์ลตันและจอร์จ เบสต์ กลายเป็นทีมแรกของอังกฤษที่ได้แชมป์ยูโรเปี้ยนคัพ ด้วยการชนะเบนฟิก้า 4-1 ในนัดชิงชนะเลิศ ผู้จัดการทีมชื่อดังหลายคนอย่างเช่นทอมมี่ ด็อคเคอร์ตี้และรอน แอตกินสันเข้ามาคุทีมต่อหลังจากนั้น แต่ไม่มีใครสามารถนำแชมป์ลีกกลับสู่โอลด์ แทรฟฟอร์ดได้อีกเลย อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน กุนซือชาวสกอตแลนด์ ได้รับการแต่งตั้งให้คุมทีมเมื่อปี 1986 และเริ่มต้นด้วยการทำท่าเหมือนว่าเขาจะเดินตามรอยของกุนซือคนก่อนๆ อย่างไรก็ตาม แชมป์เอฟเอคัพในปี 1990 ก็เป็นจุดเริ่มต้นของช่วงเวลาที่ดีที่ตามมาด้วยการคว้าแชมป์คัพวินเนอร์สคัพในปีถัดไป ในปี 1992 แมนฯยูฯถูกลีดส์ ยูไนเต็ดแย่งแชมป์ไปต่อหน้าต่อตาจากการพลาดเองในช่วงท้าย แต่ในที่สุดแชมป์พรีเมียร์ลีกก็ทำให้พวกเขาได้ครองแชมป์ลีกอีกครั้งหลังจากรอคอยมานาน 26 ปี ฤดูกาลถัดไปแมนฯยูฯทำได้ดีขึ้นไปอีกด้วยการคว้าดับเบิ้ลแชมป์ไปครอง (ชนะเชลซี 4-0 ในเอฟเอคัพนัดชิงชนะเลิศ) พวกเขาเป็นทมแรกที่ทำ “ดับเบิ้ล” ดับเบิ้ลแชมป์ได้ในปี 1996 เมื่อเฟอร์กูสันยังคงนำความสำเร็จเข้าสู่โอลด์ แทรฟฟอร์ดได้อย่างต่อเนื่อง ราวกับว่าแค่นั้นยังไม่พอ ในฤดูกาล 1998/99 พวกเขาประสบความสำเร็จในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน นั่นคือการทำทริปเปิ้ลแชมป์ทั้งฟุตบอลลีก, เอฟเอคัพ และยูโรเปี้ยนคัพความสำเร็จดังกล่าวทำให้เฟอร์กูสันได้รับบรรดาศักดิ์ชั้นอัศวิน และเขาก็สานต่องานของตัวเองต่อไปด้วยการคว้าแชมป์ลีกอีกสองสมัยติดต่อ เมื่อเขาประกาศว่าจะวางมือหลังจบฤดูกาล 2002/03 ดูเหมือนยุคแห่งความรุ่งโรจน์ในฟุตบอลอังกฤษของทีมกำลังจะมาถึงจุดสิ้นสุด และความไม่แน่นอนเกี่ยวกับอนาคตก็ส่งผลให้แมนฯยูฯจบในอันดับที่แย่ที่สุดในพรีเมียร์ชิพของพวกเขา นั่นคืออันดับสาม เมื่อถึงตอนนั้นเฟอร์กูสันได้เปลี่ยนใจและทำหน้าที่กุมบังเหียนทีมต่อไปจนกลับมาเป็นแชมป์ได้ในปีถัดไป นับจากนั้นพวกเขาก็ต้องตกอยู่ใต้ร่มเงาความยิ่งใหญ่ของทีมเศรษฐีอย่างเชลซี ขณะที่การเข้ามาเทกโอเวอร์สโมสรของมัลคอล์ม เกลเซอร์ก็ทำให้แฟนบอลมีเหตุผลที่จะกังวลเกี่ยวกับอนาคตของทีมได้ แต่แมนฯยูฯก็กลับมาสู่ความยิ่งใหญ่ได้อีกครั้ด้วยการคว้าแชมป์ลีกสองสมัยซ้อนในฤดูกาล 2006-07 และ 2007-08 รวมถึงแชมป์แชมเปี้ยนส์ลีกในฤดูกาล 2007-08 ด้วยเกียรติประวัติ แชมป์พรีเมียชิพ 1992-93 1993-94 1995-96 1996-97 1998-99 1999-00 2000-01 2002-03 2006-07 2007-08 แชมป์ดิวิชั่น 1 1907-08 1910-11 1951-52 1955-56 1964-65 1966-67 แชมป์เอฟเอคัพ 1909 1948 1963 1977 1983 1985 1990 1994 1996 1999 2004 แชมป์ลีกคัพ 1992 2006 แชมป์คัพวินเนอร์สคัพ 1990-91 แชมป์ยูโรเปี้ยนส์คัพ 1967-69 1998-99 2007-08 แชมป์ซูเปอร์คัพ 1991 แชมป์อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพ 1999 ผู้จัดการทีม เซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสันเริ่มคุมทีม : 6 พฤศจิกายน 1986 เกิด : 31 ธันวาคม 1941 สโมสรเดิม : อเบอร์ดีน เกียรติประวัติ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด 2007-08 แชมป์พรีเมียร์ชิพ, แชมป์ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีก 2006-07 แชมป์พรีเมียร์ชิพ 2005-06 แชมป์ลีกคัพ 2003-04 แชมป์เอฟเอคัพ 2002-03 แชมป์พรีเมียร์ชิพ 2000-01 แชมป์พรีเมียร์ชิพ 1999-00 แชมป์พรีเมียร์ชิพ 1998-99 แชมป์พรีเมียร์ชิพ, แชมป์เอฟเอคัพ, แชมป์ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีก 1996-97 แชมป์พรีเมียร์ชิพ 1995-96 แชมป์พรีเมียร์ชิพ, แชมป์เอฟเอคัพ 1993-94 แชมป์พรีเมียร์ชิพ, แชมป์เอฟเอคัพ 1992-93 แชมป์พรีเมียร์ชิพ 1991-92 แชมป์ลีกคัพ 1990-91 แชมป์คัพวินเนอร์สคัพ 1989-90 แชมป์เอฟเอคัพ อเบอร์ดีน 1985-86 แชมป์สกอตติชคัพ, แชมป์สกอตติชลีกคัพ 1984-85 แชมป์สกอตติพรีเมียร์ลีก 1983-84 แชมป์สกอตติชพรีเมียร์ลีก, แชมป์สกอตติชคัพ 1982-83 แชมป์สกอตติชคัพ, แชมป์คัพวินเนอร์สคัพ 1981-82 แชมป์สกอตติชคัพ 1979-80 แชมป์สกอตติชพรีเมียร์ลีก เซนต์ เมอร์เรน 1976-77 แชมป์ดิวิชั่น 1 สกอตแลนด์